WillemKoert.nl

Over mij | Artikelen | Blogs | Contact

m e e s t - r e c e n t

En ik dan? (18.02.2010)
Standje drie (10.02.2010)
In de steek gelaten (27.01.2010)
Blij dat ik wegga (14.01.2010)
Wat doet Tijs nu? (11.01.2010)
Wij gaan een eindje vliegen (23.12.2009)
No problemo (09.12.2009)
Zo ga je niet met vrouwen om (02.12.2009)
Ik ben bang dat u gelijk heeft (27.11.2009)
Zo'n kans (19.11.2009)
Onzin, natuurlijk (31.10.2009)
Ik dwing respect af (21.10.2009)
Dat zeggen ze (07.10.2009)
Dat hoort bij Martins functie (01.10.2009)
Niet zo brutaal (23.09.2009)
Grapjas (17.09.2009)
Wat schrijven ze? (09.09.2009)
Nog fantastischer (02.09.2009)
Voor het oprapen (27.08.2009)
Prima donnamentaliteit (20.08.2009)
Weer geen kollum (16.07.2009)
Geen kollum (08.07.2009)
Goed fatsoen (01.07.2009)
Tijs is gewoon eerlijk (25.06.2009)
Borst vooruit, man (18.06.2009)
Wil je ergens heen? (10.06.2009)
Maar gelukkig is daar Aalt (03.06.2009)
Dos van de dertien (27.05.2009)
Ho even (20.05.2009)
Eén woord, Versluis (14.05.2009)
En netjes dat het hier is (07.05.2009)
Je ziet ze niet elke dag (29.04.2009)
Haring roept maar wat (22.04.2009)
Kroelieboelie (15.04.2009)
Dichter bij de muziek (08.04.2009)
Waarom wij vrolijk doorgaan (01.04.2009)
Een, ehm, zekere consolidatie (25.03.2009)
Wij zijn vrienden (18.03.2009)
Heel, heel gevoelig (11.03.2009)
Je kijkt dwars door me heen (04.03.2009)
Is dat niet goed? (25.02.2009)
Dat ben ik (18.02.2009)
Heerlijke vrouw (11.02.2009)
Ze blazen Zodiac op (04.02.2009)
De week van de RvB (28.01.2009)
Alles draait (21.01.2009)
Nervus vagus (14.01.2009)
WUR-wolf (07.01.2009)
Harde knip (00.01.2009)
[Jaar 6 | 2008]
[Jaar 5 | 2007]
[Jaar 4 | 2006]
[Jaar 3 | 2005]
[Jaar 2 | 2004]
[Jaar 1 | 2003]
[Jaar 0 | 2002]

Wil je ergens heen?

'Het ging al goed', neuriet Aalt Dijkhuizen. 'Maar nu gaat het nog beter.'

Tijs Breukink monstert de leider der leiders. Het humeur van Dijkhuizen, zo weet de cijfermatige wonderjongen van de Derde Verdieping, is net zo wisselvallig als het weer.

'Ik ben het helemaal met je eens', zegt Martin Kropff. 'Het gaat vandaag fan-tas-tisch. Waarom ook alweer?'

'We hebben een Spinozaprijs, beste Martin', zegt Dijkhuizen. 'Voor de derde keer achter elkaar.'

'Wist ik', zegt Kropff. 'Yes!'

'Het is geen wonder dat jonge mannen uit verre landen op het internet hun nier te koop aanbieden zodat ze hun studie in Wageningen kunnen betalen', zegt Dijkhuizen. 'Ik zag tenminste een clipje van die strekking langsflitsen op YouTube.'

'Interessant', zegt Breukink. 'Wat kost een nier tegenwoordig?'

'Tijs!', schrikt Kropff. 'Je bent toch niet ziek?'

'Na onze Willem de Vos en onze Marcel Dicke is het dit keer onze Marten Scheffer die de Spinozaprijs voor ons in ontvangst gaat nemen', vervolgt Dijkhuizen.

'Een Wagenings onderonsje, zeg maar', merkt Breukink op.

'Sinds wij hier de touwtjes in handen hebben bloeit Wageningen als nooit tevoren', zegt Dijkhuizen. 'Wij hebben met onze ambitieuze projecten van Wageningen een werelduniversiteit gemaakt. In het Wageningen van Forum, Atlas en Radix hangt geen mestgeur meer.'

'Nou deed Scheffer zijn baanbrekende onderzoek toen hij in De Dreijenborch zat', meldt Breukink. 'Dat zijn we nu aan het slopen.'

'Nieuwe huisvesting is bijna net zo belangrijk als enthousiasmerend hoger management', zegt Kropff.

'De Vos werkte in het oude pand van Microbiologie', vervolgt Breukink. 'Dat hebben we inmiddels afgestoten. En Dicke deed zijn onderzoek in die afgetrapte blokkendoos aan de Binnenhaven, met die grote bloemenvazen ervoor. Daar sturen we binnenkort de bulldozers op af.'

'Wil je ergens heen?', peilt Dijkhuizen.

'Het valt me op dat onderzoekers kennelijk goed presteren onder erbarmelijke omstandigheden', denkt Breukink hardop. 'Krappe behuizing met haperend sanitair, lekkages en geluidsoverlast stimuleren kennelijk de wetenschappelijke creativiteit.'

'Ga door', moedigt Dijkhuizen aan.

'Misschien zouden we dus het aantal toekomstige Spinozaprijzen kunnen optimaliseren door meer topwetenschappers op minder vierkante meters samen te persen', zegt Breukink.

'Een intrigerende gedachte', mompelt Dijkhuizen. Nadenkend brengt de bestuurder zijn hand naar zijn wilskrachtige kin.

'Dat werkt natuurlijk alleen bij wetenschappers', zegt Breukink.

10.06.2009