|
Opgepoetst | 20-7-2018 Op trollenjacht
Troll Hunter [Wikipedia] [FilmTotaal.nl] [IMDb] is een Noorse nep-documentaire van het soort dat sinds The Blair Witch Project zo populair is geworden. Maar dan met humor en helemaal geen slechte special effects. En misschien nog wel met een boodschap ook.
In Troll Hunter - of Trolljegeren, zoals de film eigenlijk heet - volgen we een paar studenten van de filmacademie, die een documentaire willen maken over stroperij. Ze stuiten in de eerste minuten op Hans, een vermeende stroper die in werkelijkheid een Trollenjager. Hij is in dienst van de Troll Security Service, een geheime overheidsorganisatie die de Noorse bevolking beschermt tegen trollen.
Jazeker, trollen bestaan. Het zijn oeroude en beresterke schepselen, die echter één zwak punt hebben: ze zijn niet bestand tegen daglicht. Tegen UV-licht, om precies te zijn. Hans bestrijdt trollen die zich buiten hun reservaten begeven met krachtige UV-lampen, die de trollen - net als in de volksverhalen - in steen veranderen.
Hans heeft een hekel aan zijn baan. Eigenlijk is hij geen trollenjager, maar een trollenslachter. Hij weet dat hij bezig is een eeuwenoude soort uit te roeien, omdat die net iets te onhandig is om zich aan te passen aan de mensen. Hij is bovendien, zeer tegen zijn zin in, een ambtenaar, die de instructies van zijn soms incapabele superieuren uitvoert en die, na elke geslaagde eliminatie van een lastige trol, mopperend formulieren invult.
In Troll Hunter verjaagt een hondsdolle reuzentrol - een Jotnar, om precies te zijn - andere trollen uit hun territorium. Trollenjager Hans schakelt ze uit, en doodt in de laatste minuten van de film ook de torenhoge Jotnar die alle ellende veroorzaakt. Maar op dat moment is Hans voor de kijker opgehouden een stoere trollenjager te zijn.
Troll Hunter is een grappige film. Hij is origineel, want trollen zijn weer eens iets anders dan weerwolven, aliens en vampiers, niet waar? En hij stemt tot nadenken. Waarover? Dat ligt voor de hand.
Phantasmagorium, 26-5-2012.
|