|
|
|
|
Opgepoetst | 25-8-2018
Digitale coach is coach van niks
Gezondheidsvoorlichters hebben hun hoop gevestigd op computerprogramma's en websites die mensen vertellen hoe ze gezonder moet eten en leven. Die nieuwe media moeten de vetzuchtepidemie keren, hopen ze. Maar of die interactieve varianten van het Postbus 51-spotje ook echt werken, dat is nog niet bekend. Het onderzoek van een Wageningse promovendus belooft weinig goeds.
Ir. Andrea Werkman stuurde tweehonderd proefpersonen cd-roms toe. Daarop stonden programma's die de deelnemers op maat gemaakt advies gaven over de inname van vet, de grootte van de porties en beweging. De programma's genereerden adviezen op basis van persoonlijke gegevens die de deelnemers zelf moesten invoeren, zoals hun lichaamsgewicht, voedingsgewoonten en lichaamsbeweging.
'In totaal deden ruim vierhonderd mensen aan het onderzoek mee', vertelt Werkman, die tijdens haar onderzoek was verbonden aan de afdeling Humane voeding. 'De ene helft kreeg cd-roms toegestuurd, de andere helft kreeg alleen nieuwsbrieven. Alle vierhonderd deelnemers waren net gepensioneerd. We gingen ervan uit dat in die groep het stoppen met werken leidt tot gewichtstoename en groei van buikvet. We wilden weten of de programma's dat konden tegengaan.'
Maar tegen de verwachting in werden de ouderen juist lichter, en verloren beide groepen evenveel gewicht. 'De helft van de mensen die ons pakket hadden ontvangen had de cd-rom niet gebruikt', zegt Werkman. 'De andere helft wel, maar we zagen geen verschil tussen de deelnemers die het computerprogramma wel hadden gebruikt en de deelnemers die dat niet hadden gedaan.'
Ondanks de teleurstellende resultaten wil Werkman niet concluderen dat interactieve, digitale voorlichting niet werkt. 'Eerder gepubliceerde studies suggereren dat deze benadering soms ook wel werkt. Misschien moeten we meer kijken naar de manier waarop we in dit soort programma's mensen aanspreken. Misschien ervaren de mensen de manier waarop we het nu doen als belerend.'
Resource, 22 November 2007.